چرا شبکه-های تماشا و نمایش ادغام شد؟
پس از اعلام رسمی ادغام شبکه-های تماشا و نمایش، مراحل اجرایی این طرح طی می-شود اما این دو شبکه با چه انگیزه-ای ادغام شد و در همین راستا چه چالشی با گسترش کمی آنتن تلویزیون در سال-های اخیر رخ داده و مدیر تازه تلویزیون برای گذر از کدام بحران، این تصمیم سریع را ابلاغ کرد؟
اگر قرار باشد سرمایه-های یک مجموعه رادیو و تلویزیونی (broadcasting) نظیر رسانه ملی را برشمرد، «آرشیو برنامه-ها» اعم از برنامه-های «تولیدی» و «تامینی» یکی از چند سرمایه اصلی چنین مجموعه-هایی در کنار تجهیزات و نیروی انسانی کارآمد است و بنابراین همه رسانه-ها تلاش می-کنند ضمن استفاده بهینه از آرشیو برنامه-ها، به گونه-ای از آرشیو استفاده نکنند که کاملاً تکراری شده باشد و ارزشش را از دست داده باشد.
توسعه شبکه-های تلویزیونی بدون پیش-تولید سنگین و متناسب با افزایش کمی و کیفی شبکه-های تلویزیونی، راهی برای مدیران وقت رسانه ملی به جز رفتن سراغ آرشیو این سازمان باقی نگذاشت و بخش قابل توجهی از آنتن شبکه-های مستند، نسیم، تماشا و نمایش با تکیه بر آرشیو پر شد و همه سرمایه محتوایی رسانه ملی بار دیگر در معرض بازپخش قرار گرفت.
در نهادی که در حدود 15 درصد اعتباراتش برای تولید باقی می-ماند، شبکه-های تازه نفس، بدین شکل کارشان را ادامه دادند و کم-کم فضا به سمتی رفت که یک برنامه تلویزیونی پس از پخش در یکی از شبکه-های یک تا پنج، در یک یا دو شبکه دیگر نیز پخش شده و در نهایت از شبکه شما و شبکه-های استانی سردرآورد و این گونه بهترین برنامه-ها نیز برای مخاطب ملال آور می-شد و در عین حال مخاطب که پی برده بود، در شبکه تماشا هیچ اثر تازه-ای پخش نمی-شود، انگیزه-ای برای تماشای این شبکه نداشت.
این شیوه غیرمرسوم که حکم سوزاندن آرشیو تلویزیون را داشت، آنچنان استمرار یافت که آهسته آهسته دیگر چیزی از آرشیو تلویزیون برای پخش مکرر در شبکه-های مختلف باقی نمانده باشد و در واقع کف-گیر پخش به ته-دیگ آرشیو خورد و در همین شرایط پورمحمدی و همکارانش مدیریت تلویزیون را تحویل گرفتند.
در این شرایط دو راه پیش رو بود؛ یا اینکه هزینه-ای بسیار کلان برای تولید وسیع و کلان سریال و همچنین دوبله تعداد قابل توجهی از سریال-های خارجی برای شبکه تماشا بود و یا اینکه قید این شبکه را زد و این شبکه را حذف یا ادغام کرد. با توجه به بدهی 130 میلیاردتومانی برجای مانده برای معاونت سیما، مشخص بود پورمحمدی امکان چنین سرمایه گذاری را ندارد و این امکان به زودی نیز میسر نمی-شود.
در همین راستا با توجه به آنکه ادامه روند کنونی پخش از آرشیو ممکن نبود، تصمیم به ادغام این شبکه-ها شد تا در نهایت بخشی از شبکه نمایش به عنوان شبکه فیلم، به پخش سریال اختصاص یابد و در واقع شبکه نمایش از این پس شبکه فیلم و سریال خواهد بود. این اتفاق، فرسایش آرشیو رسانه ملی را تا حدودی کند خواهد ساخت، هرچند انتظار می-رود با افزایش اعتبارات شاهد گسترش برنامه-های تامینی (دوبله) و تولیدی باشیم و این شبکه که ظرفیت بدل شدن به پربیننده ترین شبکه تلویزیون را دارد، صرفاً به بازپخش تولیدات دیگر شبکه-ها محدود نشود
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)